Wat hadden wij er naar uitgekeken : de openingswedstrijd, start van het
zomerseizoen. Echter de weergoden waren nu iets minder gul, dan zij de paar
dagen er voor waren geweest. Het was
koud, maar dat weerhield de DiDo-dames er niet van om in grote getalen te
komen. Met 59 dames gingen wij de baan in. En een extra voordeel, de handicarts
mochten ook de baan in.
De damescommissie had zich zomers uitgedost en iedereen werd
ontvangen met koffie, thee, een chocolade tulp en een prachtige bidon met het
logo er op.
En dan is het bijna zover.
De karren
stonden opgesteld en iedereen was goed voorbereid.
Daar was de shotgun. De dames speelden Vossenjacht. Na
ongeveer een uur kwam de fourageerkar voorbij.
Wie had het kouder?? De dames die speelden of de wedstrijdkar dames???
Na afloop werd er eerst een drankje gedronken, bijgekomen
van de kou en nagenieten van de wedstrijd.
En dan het moment-suprême: de High-Tea. Wat zagen de tafels er prachtig gedekt uit.
Het restaurant en het personeel hadden uitmuntend werk verricht en op de tafels
stond een overdaad aan heerlijke hartigheden en zoete versnaperingen
uitgestald, vergezeld uiteraard van heerlijke potten thee.
De openingswedstrijd zou de openingswedstrijd niet zijn
zonder de prijzen:
De Matchplay beker. De ringer beker voor zowel de 18 holes, als
voor de 9 holes, de neary, de leary :
En natuurlijk de winnares van de dag.
Deze winnares Leone Bol – nieuw bij de DiDo-dames - geeft hieronder haar impressie van deze
geslaagde dag.
Enkele weken geleden kreeg ik een
appje van Marina Kaal …. 15 maart is het openingstoernooi voor de dames en jij
doet mee. SLIK….. Niet eens de vraag “Wil je meedoen?”. Achteraf had ze groot
gelijk. Als beginnend golfster en net nieuw lid moet je over een drempel getrokken worden….
Ruim op tijd aanwezig voor alle nodige
voorbereidingen: emmertje ballen op de drivingrange, beetje rekken en strekken,
nieuw handschoentje en nieuw poloshirtje aan. De dames van de wedstrijdleiding
hadden een fleurig petje op bij de koffie, dus de stemming zat er goed in.
Starten op hole 17! De stemming werd ietsje minder. Maar mijn “ervaren”
teamgenoten, Marina Kaal en Marianne Kalmijn wisten een shortcut, dus via hole
15 (!?) en een goede 20 minuten later … de toeter was al gegaan …. kwamen we
aan op hole 17. Wel een goede zet, want het was wat kouder dan verwacht, en nu
hadden we toch een leuke warming-up. Hijgend op de tee en van start.
Voor de tweede keer in mijn leven speelde ik 18 holes … pffff wel veel,
maar toch ook weer niet ….. Onderweg werden wij nog verrast met een spannende
schnaps in een chocolade-ei …. Lekkere spierverwarmer. Na 4,5 uur kwamen wij –
veruit als laatste – terug in het clubhuis. Maar wel alle drie met
ongelooflijke scores: Marianne 39 punten, Marina 44 punten en ondergetekende 46
punten. Ik denk zeker dat de toestand van de golfbaan positief aan onze scores
bijgedragen heeft. De droge en zonnige dagen van de afgelopen week, met
uiteraard daarbij alle inspanningen van onze greenkeepers, hebben de baan veel
goed gedaan. Dat belooft wat voor de rest van het seizoen!
Zo lief en behulpzaam als mijn flightgenootjes
waren in de baan zo ….. waren ze daarna. Marianne wist me al snel te vertellen
dat als je wint je moet speechen. HELP. Ik snel twee glazen spraakwater
achterover gegooid, maar door de hightea haalde ik het derde glas net niet.
Speech nauwelijks overleefd, maar dan krijg je ook nog te horen dat je ook nog
een stukje voor de tee-time moet schrijven. Deze “duikboot” heeft een heerlijke
dag gehad, maar wel geleerd dat ze zo snel mogelijk kaarten moet gaan lopen!!!
Leuk geschreven dames!
BeantwoordenVerwijderen